środa, 9 września 2015

36



Zastanawiam się kim jestem,
Tyle myśli unosi się na wietrze.
Kilka odpowiedzi naraz przychodzi,
Bym w nieświadomości nadal chodził.

Uczucia w środku starannie skrywane,
Szepty które sieją w głowie zamęt.
Ludzie którzy kiedyś blisko byli,
Gdzieś po drodze się zapodziali.

Dla całego świata tacy mali,
Własnego życia wędrowcami.
Lecz tak naprawdę,
Jesteśmy tylko losu niewolnikami.

Chwile w których bywa szczęście,
Rzadko dziś mają miejsce.
Kiedyś było tego więcej,
Może właśnie dlatego było lepiej.
~Tesio

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz